Ik volg soms van die programma's over ouders die hun eigen kinderen niet meer in de hand hebben. Ik ken het zelf gelukkig niet, maar zie het ook wel om me heen. Ik vraag me dan af hoe zoiets kan ontstaan, kinderen worden immers zo niet geboren. Dan moet er iemand aan te pas komen om de kinderen weer in het gareel te krijgen waar ze zelf niet toe in staat zijn.
De hele maatschappij is erop gebaseerd dat een ieder voor zichzelf zorgt. Dat geldt ook voor kinderen, leeftijd geen uitzondering. Men laat ze aan hun lot over, want je eigen carrière is het belangrijkst. Natuurlijk moet je op een bepaalde leeftijd ervoor zorgen dat je een gezin creëert. Anders pas je niet meer in het plaatje. Maar het leefpatroon van jezelf mag daaronder niet lijden.
Daarnaast geven we wel steeds meer af op onze ouders en vooral op de ouders van je ouders. Hoe sober die mensen leefden, strenge opvoeding, elk dubbeltje omdraaien voordat je het uitgeeft, spaarcentjes op de bank, een stevige, zelfgekookte maaltijd. Er zat maar weinig kleur in hun leven. Wij hebben het veel beter, we kunnen op elke hoek van de straat ons eten halen en op alle tijden van de dag. We hebben creditcards en als ze hun maximum hebben bereikt nemen we gewoon de volgende. We hebben grote en mooie huizen, we zijn er dan wel bijna nooit omdat we beiden hard moeten werken, maar de status staat er wel. En de kinderen? Ach, die redden zich wel.
Ondertussen vervetten we, omdat het eten snel moet. Koken.. hoe gaat dat? Hebben we torenhoge schulden op de bank. Sparen? Sorry, maar daar komen we niet aan toe. Hoe doe je dat eigenlijk?
We zijn nauwelijks meer thuis, want we werken buitenshuis om ons paleis te kunnen betalen en daarnaast eten we ook buiten de deur.
En tijd voor elkaar (om eens gezellig te ganzenborden) is er niet. En oja, kinderen...
Ik vraag me weleens af of we niet weer terug bij af zijn. Of nog erger.
De mensheid wordt steeds ongezonder, dikker, zonder beweging. Door al onze schulden gaan we zuinigheid en kopen bij een kringloopwinkel een 'hype' noemen, zodat het niet opvalt dat het bróódnodig is, bittere noodzaak.
En dan krijgen we binnenkort ook nog eens de avondklok. Was die er tijdens de oorlog ook al niet? Toen de ouders van onze ouders hun sobere leven leefden?
Hij komt er dan waarschijnlijk wel omdat Marokkaanse ouders niet in staat zijn om hun kinderen op te voeden, maar hij zal voor alle kinderen gelden. Want anders zouden we weer gaan discrimineren, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie.